Dag bioloogjes,
Zoals de meeste onder jullie hopelijk al door hebben, zitten we in een eeuwigdurende quarantaine vast (of zo voelt het toch). De meesten onder jullie missen zonder enige twijfel het studentenleven, snakken naar het engelengezang in de karaoke en vertonen al afkickverschijnselen van de spitbull in de Porter. Hoe graag we het zouden willen, we kunnen deze leegte jammer genoeg niet voor jullie opvullen. Maar niet getreurd, dat betekent niet dat jullie niks meer van jullie geliefde kring zullen horen. De verkiezingen zullen nog steeds (digitaal) doorgaan op de geplande datum, 27 april en sommige van jullie favoriete activiteiten zijn gewoonweg naar de zomervakantie verplaatst. Welke activiteiten dit allemaal zijn zullen jullie nog wel te weten komen. Ik kan jullie wel al verklappen dat de meesten onder jullie 15 juli toch wel echt vrij willen houden voor een laatste cantus van dit academiejaar.
Natuurlijk gaan wij niet stil zitten tot dan, digitaal kunnen we ook nog van alles organiseren (hoor ik daar een quiz aankomen?). En last but not least, omdat jullie ons gezever ongetwijfeld missen en wij tijd over hebben (een thesis wat is dat?), wil ik jullie voorstellen aan onze eigen blog, GBK-rantaine, waar jullie vanaf vandaag geregeld blogposts kunnen lezen, gevuld met zever, verhaaltjes, guides om te leren haken en nog veel meer! Als je zelf een tekstje, grappige memes of andere dingen hebt die je hier graag in zou willen zien verschijnen, mag je die altijd doorsturen.
Een praesesLULt zou natuurlijk geen praesesLULt zijn zonder de nodige zever. Net zoals jullie kijk ik maar naar 1 ding uit, de zomer na deze quarantaine. Jammer genoeg zal deze zomer iets anders verlopen. Ik vrees voor het doorgaan van grote festivals zoals Rock Werchter, een spijtige zaak, maar natuurlijk volstrekt normaal gezien de omstandigheden. Werchter is namelijk een toevluchtsoord waar velen eens volledig van de buitenwereld verwijderd kunnen zijn. 5 dagen in een zorgeloze sfeer uw zin doen met geweldige muziek om van te genieten, het is een paradijs. Iedereen is gelukkig en in een hemelse sfeer. Het komt zelfs zo ver dat we het niet erg vinden om geologen in onze groep op te nemen, ja, zo een effect heeft Werchter op ons.
Er zijn natuurlijk ook altijd genoeg verhalen te vertellen na elke editie. Zo is er die keer dat filip een ananas mee had die bob noemde en bij andere tenten wou achterlaten. Of de avond dat we iets te lang zijn uitgegaan en toen het feestje stopte om 5u, we maar de geografen zijn gaan wakker maken om verder te feesten, niet elke geograaf apprecieerde dit jammer genoeg evenveel. Toen we na deze lange nacht/ochtend wakker werden, zagen we Nono buiten liggen slapen in 30 graden met een dikke trui aan terwijl ze zich af vroeg waarom ze het zo warm had. Het was ook op Werchter dat Anna voor de eerste, en tot nu toe enigste, keer niet lelijk was door een geslaagde make-over. Kortom, Werchter is een van de meest legendarische periodes van het jaar zolang je er met je beste vrienden naar toe kunt gaan en van de geweldigste muziek kunt genieten. Dus zelf al is de kans klein, mijn hartje kan niet anders dan hopen dat het toch nog zal doorgaan (in een veilige coronaloze manier natuurlijk, laat me dromen).
Dit was dan de eerste GBK-rantaine blogpost en eerste online PraesesLULt. Check deze pagina geregeld opnieuw voor meer interessante lectuur van het praesidium of wie weet, van u als je iets doorstuurt.
Ut Vivat, Crescat, Floreatque GBK!
Yours truly,
Mika
